บันทึกธรรมจากครูบาอาจาริยะ

[Apinya]

บันทึกธรรมจากครูบาอาจาริยะ
Dhamma from Preachers Diary

[Apinya]

ธรรมนำ

บันทึกธรรมจากครูบาอาจาริยะนี้...เป็นบันทึกที่ีรวบรวมธรรมะที่ผมชอบโดยส่วนตัวจากครูบาอาจารย์ทุกสายไม่ว่าจะเป็นเถรวาท (หินยาน) ซึ่งแบ่งย่อยอีกเป็น มหานิกาย และ ธรรมยุตินิกาย, อาจริยวาท (มหายาน) และทุกสายการปฎิบัติในพระพุทธศาสนา บันทึกไว้อ่านเพื่อเตือนใจตนเอง ส่วนหน้าปกที่เห็นในรูปจะเป็นการรวมครูบาอาจารย์ทุกสายการปฎิบัติมาซ้อนรวมกันจนเป็นเนื้อเดียว แสดงถึงความมีจุดมุ่งหมายไปในทิศทางเดียวกัน คือ เพื่อความหลุดพ้นจากความทุกข์ เพื่อพระนิพพาน จึงเป็นที่มาของรูป

ถ้าหากบันทึกธรรมนี้ สามารถจุดแสงสว่างแห่งปัญญาภายในจิตใจของท่านได้ไม่มากก็น้อย ข้าพเจ้าก็ขอร่วมโมทนาบุญกับท่านผู้อ่านและไม่อ่าน ทั้งยินดีด้วยหรือไม่ยินดีด้วยก็ตาม อุทิศบุญกุศลที่เป็นธรรมทานนี้ทั้งหมดให้กับทุกๆท่านทุกๆดวงจิตตราบเท่าดวง จิตสุดท้ายเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ

ขอน้อมถวายธรรมทานนี้...เป็นพุทธบูชา _/\_ธรรมะบูชา _/\_ สังฆบูชา _/\_

[Apinya]

"คำสั่งสอนมีมากถึง 84,000 พระธรรมขันธ์ ทุกตอนล้วนกล่าวถึงเรื่อง กายกับจิตทั้งสิ้น ทุกคนที่เกิดมา ต่างก็มีกายกับจิต ด้วยกันทุกคน การปฏิบัติจึงเน้นให้สนใจฝึกจิตตนเอง ให้รู้ความจริงของร่างกาย ของตนเอง อย่าไปยุ่งกับกาย และจิตของผู้อื่น พระธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น (ทุกข์อย่างถาวร) ล้วนอยู่ที่กายเรา จิตเราทั้งสิ้น ใครไปหาธรรมนอกกายตัว นอกจิตตัว ถือว่ายังไม่เข้าใจพระธรรมคำสั่งสอนของพระองค์อย่างแท้จริง"

-:-พระพุทธสิกขีทศพลที่ 1 (สมเด็จองค์ปฐม) -:-

[Apinya]

"อย่าลืมละที่จิตอย่างเดียวเท่านั้น ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จที่ใจ ถ้าหากจิตหรือใจดีเสียอย่างเดียว กาย - วาจาซึ่งเป็นบ่าวก็จักดีตามไปด้วย เดินมรรคด้วยจิต ทำให้ถูกทางแล้ว จักเข้าถึงมรรคผลนิพพานได้ง่าย"

-:-พระพุทธสิกขีทศพลที่ 1 (สมเด็จองค์ปฐม) -:-

[Apinya]

"ให้เห็นทุกข์ของการมีชีวิตอยู่ ในโลกที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อน จากภัยนานาประการ เรื่องเหล่านี้มิใช่เรื่องแปลก หรือของใหม่แต่อย่างไร เป็นภัยที่มีอยู่คู่โลกมานานแล้ว ในทุกๆพุทธันดรที่เจอมาอย่างนี้"

-:-พระพุทธสิกขีทศพลที่ 1 (สมเด็จองค์ปฐม) -:-

[Apinya]

"อย่าสนใจในจริยาของผู้อื่น ใครจักเป็นอย่างไรก็ช่าง ให้มองจิตตนเอง เข้าไว้เป็นสำคัญเพราะตนเองปรารถนา พระนิพพาน จักต้องโจทย์จิต ของตนเองเอาไว้เสมอ ฝึกให้ปล่อยวาง เพราะการไปพระนิพพาน จิตติดอะไร แม้แต่อย่างเดียวในโลกนี้ หรือไตรภพก็ไปไม่ถึงซึ่งพระนิพพาน"

-:-พระพุทธสิกขีทศพลที่ 1 (สมเด็จองค์ปฐม) -:-

[Apinya]

"จิตเมื่อจักวางจริยาของผู้อื่นได้ ต้องใช้ปัญญา พิจารณาจุดนี้ให้มากๆ ลงตัวธรรมดาให้ได้ แล้วจิตจึงจักปล่อยวางกรรม ของผู้อื่นลงได้ ไม่ว่ากรรมดี หรือกรรมชั่ว เช่นเห็นการเกิด - การตายเป็นของคู่กัน เกิดเท่าไหร่ ตายหมดเท่านั้น เป็นของธรรมดา แม้แต่พวกเจ้าเองก็เช่นกัน อย่าคิดว่าร่างกายนี้จักยังไม่ตายทั้งๆที่ระลึกถึงความตายอยู่นี้ ยังมีความประมาทแฝงอยู่มาก
ไม่เชื่อให้สอบจิตของตนเองดู 24 ชั่วโมง ระลึกนึกถึงความตายอย่างยอมรับความจริงได้สักกี่ครั้ง มิใช่สักแต่ว่าระลึกอย่างนกแก้วนกขุนทอง หาได้มีความเคารพนับถือความตายอย่างจริงจังไม่
ซึ่งการกระทำอย่างนั้น หาประโยชน์ได้น้อย"

-:-พระพุทธสิกขีทศพลที่ 1 (สมเด็จองค์ปฐม) -:-

[Apinya]

"จำไว้ มรณานุสสติกรรมฐาน เป็นพื้นฐานใหญ่ ที่จักนำจิตของตนเองให้ เข้าถึงความไม่ประมาทได้โดยง่าย และเป็นตัวเร่งรัดความเพียร ด้วยเห็นค่าของเวลาชีวิตที่เหลืออยู่ ชีวิตจริงๆดั่งเช่นเปลวเทียน วูบๆ วาบๆ แล้วก็ดับหายไป เกิดใหม่ก็ดับอีก หากไม่เร่งรัดปัญญา
ให้เกิดขึ้น ก็ยังจักต้องเกิดตายอีก นับภพ นับชาติไม่ถ้วน"

-:-พระพุทธสิกขีทศพลที่ 1 (สมเด็จองค์ปฐม) -:-

[Apinya]

"การสงเคราะห์บุคคลอื่น เป็นเพียงหน้าที่เท่านั้น อย่าเอาจิตไปเกาะ กรรมของเขา มองให้เห็นธรรมดา แก้โลกไม่มีสิ้นสุด ให้แก้ที่จิตใจ ตนเองเป็นสิ้นสุดได้ พยายามปลดสิ่งที่เกาะติดอยู่ในใจลงให้ได้ มากที่สุด เท่าที่จักมากได้ วางภาระและพันธะลงเสีย ให้เป็นสักแต่ ว่าหน้าที่เท่านั้น จิตจักได้ไม่เป็นทุกข์ ประเด็นสำคัญ อันจักต้องให้ เห็นชัดเจนคือพิจารณากฎของกรรม ให้ยอมรับนับถือในกฎของ กรรม จุดนั้นจึงจักถึงซึ่งจิตเป็นสุขและสงบได้"

-:-พระพุทธสิกขีทศพลที่ 1 (สมเด็จองค์ปฐม) -:-

[Apinya]

"การทำบุญ และทำทาน แล้วพิจารณาด้วยความระลึกนึกถึงในบุญ ในทานอันทำเพื่อพระนิพพาน โดยไม่หวังผลตอบแทนเป็นอย่างอื่น จัดเป็นจาคานุสสติด้วย และอุปสมานุสสติด้วย เป็นการดี เพราะจิตอยู่ใน อารมณ์กุศล ซึ่งดีกว่าปล่อยจิตให้ครุ่นคิดถึงความชั่ว ความเลว แม้จักเป็นการกระทำของบุคคลที่อยู่รอบข้าง มิใช่เป็นการกระทำของ เราเอง ก็ให้พิจารณาลงเป็นธรรมดา แล้วปล่อยวาง อย่าให้ติดอยู่ใน อารมณ์ของใจ เพราะยิ่งคิดยิ่งฟุ้ง รวมทั้งสร้างความเร่าร้อน หรือเศร้าหมองให้เกิดขึ้นแก่จิต ต่างกับจิตที่อยู่ในบุญกุศล อยู่ในทาน - ศีล -ภาวนา ให้ติดดีมากกว่าติดเลว"

-:-พระพุทธสิกขีทศพลที่ 1 (สมเด็จองค์ปฐม) -:-