นิทานเรื่องเล่าก่อนนอน

[อภิญญา]

บุญรักษาบุญพระ

คำอธิษฐานท่านมัลลิกาถวายเครื่องประดับมหาลัดดาปราสาทคลุมพระบรมศพพระพุทธเจ้า ความว่า"หากท่านยังท่องเที่ยวเวียนว่ายอยู่ในวัฏฏสังสารนี้เพียงใด ขอร่างกายของท่านจงอย่าว่างจากเครื่องประดับอยู่ตราบนั้นเถิด" คณะเราได้โมทนาบุญของท่าน และนัดแนะกันใส่เครื่องประดับติดกายไว้ เผื่อวันหน้าได้พบท่านแล้วท่านไม่มีเครื่องประดับ พวกเราจะทำการถวายเพื่อให้คำอธิษฐานของท่านปรากฏเป็นจริงครับ สาธุ

และในที่สุดก็ได้มาพบกันครับ ที่พระมหาวิหารปรินิพพานอุโบสถ วัดท่าไม้ กราบขอขมาพระฯ และโมทนาบุญท่านอีกครั้ง ตั้งใจทำสมาธิถวายเครื่องประดับ ปรากฏในใจว่าศีลเป็นอาภรณ์เป็นเครื่องประดับอันประเสริฐสุดในโลก จึงได้น้อมถวายศีล๕ บูชาคุณพระฯ และคุณท่านมัลลิกา เป็นอีกวันที่ดีใจมาก มีความรู้สึกในใจตอนนั้นว่า "เครื่องประดับที่พันธนาการให้เราอยู่กับโลกได้ถูกปลดออกจากใจแล้วครับ สาธุ"

[อภิญญา]

แม่คนสุดท้าย

"ชีวิตเหมือนความฝัน รูปโฉมโนมพรรณเหมือนดอกไม้ ชีวิตของเราที่ทรงตัวอยู่นี้มันก็เหมือนความฝัน มันมีอยู่แล้วไม่ช้ามันก็สลายตัวไป" กราบขอขมาพระฯ บิดามารดาในทุกภพทุกชาติฯ ขออาราธนาบารมีพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์อันมีพระสมเด็จองค์ปฐมเป็นต้น พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหมด พร้อมบุญพุทธบูชาฯทั้งหมดที่ได้บำเพ็ญมา ตลอดจนถึงบุญที่ได้อธิษฐานพระธาตุฯ อุปฐากพระทุกพระองค์และสมบัติของพระทุกพระองค์ทั่วสากลภิภพให้เจริญรุ่งเรืองตั้งมั่นฯ ตราบพระองค์สุดท้ายโปรดโลกและดวงจิตดวงสุดท้ายเข้าสู่พระนิพพาน จงคุ้มครองบิดามารดาของข้าพเจ้า ของทุกๆท่าน และของทุกๆดวงจิต ให้เจริญรุ่งเรืองในบุญพระทุกพระองค์ ธรรมพระทุกพระองค์ ให้เป็นสุขสมหวังสมความปรารถนาทุกประการนับแต่บัดนี้ ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานเทอญฯ