นิทานเรื่องเล่าก่อนนอน - อภิญญา อภิญญาใหญ่ คณะตามรอยพระพุทธบาทแก้วมณีโชติ คณะพระธาตุแก้วมณีโชติ พุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา

อภิญญา · #1 26-04-09, 23:45

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว สมัยที่ท่านยังเป็นเด็กๆ แต่จำความได้ก็เป็นคนที่กลัวผีมาก และก็เป็นคนชอบฝัน ฝันเรื่องเดิมๆซ้ำๆกัน และบางที่ก็ฝันต่อเนื่องติดๆกันหลายคืนก็มี อย่างเมื่อคืนก็ฝันว่าไปทำบุญ ไปหลายที่ไปไหว้พระองค์ใหญ่ๆ ตอนใกล้ตื่นฝันว่าเอาพระคำข้าวออกมาดู เห็นพระธาตุเกล็ดแก้วขึ้นเต็มไปหมด ดีใจมากมองดูพระในมือ องค์พระค่อยๆเริ่มแยกออกจากกันเป็นผง ตกใจมาก กลัวพระแตก แต่กลับแปลกผงพระที่แตกอยู่บนมือเรากลายเป็นพระธาตุหมดเลย ในผงนั้นยังมีพระธาตุเป็นหินแก้วหลายสิบองค์ด้วยกัน ตื่นมาก็นึกถึงพระทำบุญใส่บาตรถวายสังฆทานเป็นปกติ ตกเย็นเด็กๆนำพระธาตุมาให้บรรจุในยอดฉัตรทองคำ ซึ่งจะนำไปประดิษฐานไว้บนมณฑปพระสมเด็จองค์ปฐม ณ วัดโพธิ์เมืองปัก ถวายเป็นพุทธบูชาฯ ก็เป็นเรื่องที่แปลกดี และแปลกแบบนี้ บังเอิญแบบนั้น อยู่เป็นปกติครับ จึงได้นำมาเล่าสู่กันฟังนี้ครับ

อภิญญา · #2 26-04-09, 23:55

ด้วยความที่เป็นคนกลัวผีมาก เวลานอนจึงต้องสวดมนต์และก็ต้องนอนภาวนาพุทโธไปจนหลับทุกคืน (คุณป้าท่านสอนมา) หลายๆคืนท่านก็มักจะฝันเรื่องซ้ำๆกันในช่วงนี้คือเรื่องน้ำท่วม ฝันกันเป็นเดือน เป็นปี ฝันแล้วก็เป็นเหมือนเดิม มีคนตายกันเยอะเลย หลังๆท่านเริ่มชินแต่ก็ยังกลัวอยู่ พอฝันแล้วท่านก็วิ่งไปบอกคนนั้นคนนี้ให้หนี ไม่มีใครเชื่อเค้ายังหาว่าบ้าอีกสุดท้ายก็ตายหมดเหมือนเดิม หลายปีผ่านไปหลังๆไม่วิ่งไปบอกใครแล้วตายก็ตาย ไปยืนริมทะเลเลยตายก็ตาย นั่งสมาธิรอตายอยู่ริมทะเล คลื่นยักษ์ก็มาเหมือนเดิมใกล้เข้ามาทุกทีๆ แต่คราวนี้ไม่เป็นเหมือนคืนก่อน ตัวท่านเริ่มลอยขึ้นจากพื้น เป็นกำแพงกั้นน้ำทั้งหมดไว้ได้ ท่านหันซ้ายหันขวาก็เห็นคนลอยขึ้นแบบนี้ตลอดชายฝั่ง หลังจากคืนนี้แล้วท่านไม่เคยฝันเรื่องน้ำท่วมอีกเลย แต่มันยังไม่จบครับมันเพิ่งเริ่มต้นเอง ท่านตื่นมาก็นึก สมัยนั้นท่านใช้คำว่า"นึก" นึกไปว่า "ถ้าหากฝันนี้เป็นจริงก็ขอให้เห็นคนที่ลอยขึ้นมาในฝันด้วยกัน และถ้าเป็นไปได้หากต้องห้ามน้ำทะเลก็ควรจะไปห้ามตรงจุดเกิดเหตุนั้น ซึ่งท่านเรียกที่นั่นว่า"ที่สุดขอบฟ้า"ครับ

อภิญญา · #3 30-04-09, 17:34

ย้อนกลับไปนิดนะครับ สมัยท่านยังเป็นเด็กๆ นอกจากท่านจะฝันแปลกๆแล้ว ท่านจะมีสิ่งที่เค้าเรียกกันว่า"ลางสังหรณ์" ด้วยครับ หรือคิดอะไรซ้ำๆก็จะเป็นจริงขึ้นมา มีอยู่ครั้งหนึ่งท่านได้ไปทำบุญแบบหนีไป ไปไหว้พระฉายกับพระบาทสระบุรี และก็มีไปเที่ยวน้ำตก ในใจอยากไปน้ำตกมากไม่เคยเห็น เวลาไปเค้าก็ไม่ปลุกแต่ก็ตื่นไปได้เนื่องจากได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกที่เสียแล้วก็ได้ตั้งไว้เองโดยไม่รู้จักวิธีและตัวเลขเลย ตื่นแล้วเค้าก็เลยให้ไป จำอะไรไม่ได้เลย รู้ว่าน้ำตกแห้งอะ อีกอันที่จำได้และเป็นเหตุที่ต้องทำกิจนี้มาโดยตลอดคือ ที่พระพุทธบาทสระบุรี ไปดูแล้วไม่เห็นพระบาทเห็นแต่หลุมทองๆ คิดในใจว่าเค้าคงเอาพระบาทไว้ในหลุม(เนื่องจากยังเด็กมากท่านเข้าใจว่าพระบาทคือพระพุทธรูปไม่ได้คิดว่าเป็นรอยเท้าของพระ) ออกมาจากมณฑปวิ่งตีระฆังจนเหนื่อย แล้วก็มานั่งพัก คิดว่าไม่เห็นพระบาท พระบาทเป็นอย่างไรกันนะ จึงตั้งจิตนึกว่าขอให้ได้กลับมาที่นี่อีก และให้รู้ว่ารอยพระบาทนี้คืออะไร และมีรูปร่างเป็นอย่างไรครับ เวลาท่านทำอะไรสงสัยหรือต้องการจะจำท่านก็ตั้งจิตแบบนี้มันก็จำไม่ลืมเลยครับไม่ว่านานเท่าไร

อภิญญา · #4 01-05-09, 18:17

พอท่านเริ่มเข้าโรงเรียนก็ไปเรียนเหมือนเด็กปกติทั่วๆไปครับ แต่บางวันก็มีเงินมาในกระเป๋าเอง มารู้ตอนโตแล้ว คิดว่าคุณแม่ท่านเป็นห่วงคงแอบเอามาไว้ในอีกประเป๋าหนึ่ง เพราะจำความได้ทุกเช้าตอนรอรถโรงเรียนก็จะซื้อขนมทานจนหมดก่อนรถมารับ นอกจากเงินมาเองแล้วก็มีพระเครื่ององค์เล็กๆครับมา ไม่รู้มาได้อย่างไรถามหาเจ้าของไม่มี จนกระทั่งตอนโตจึงเล่าให้คนอื่นฟัง คิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา คราวนี้มีหลายท่านอยากได้พระมาเอง ก็ขอท่านๆก็ให้เลือกเลยปรากฏว่าคราวนั้นท่านที่ขอเลือกพระที่ชอบไป ด้วยความเสียดายกลางคืนนอนไม่หลับคิดถึงแต่พระองค์นั้น กำลังเคลิ้มๆได้ยินเสียงเหมือนโลหะกระทบเพดานอยู่สักพัก เหรียญพระหล่นลงมาเลย ลุกขึ้นมาขอขมาพระตั้งใจใหม่จะไม่เสียดายอีก แต่หลังจากนั้นก็ไม่เคยตรวจดูพระหรือบอกใครเรื่องนี้เลย ในใจยังติดอยู่กลัวเค้าขอพระ และเคยมีอยู่ครั้งหนึ่งได้ไปหล่อพระที่โรงหล่อโดยบังเอิญ คนมากันเยอะมากได้ยินเค้าบอกกันว่าการหล่อพระนี้มีบุญมาก แต่มองแล้วไม่เห็นเป็นพระเนื่องจากเวลาหล่อท่านเอาเศียรพระคว่ำลงเพื่อให้น้ำทองไหลลงไปเร็วและทั่ว เห็นแต่ข้างบนใหญ่และเล็กลงมาเรื่อยๆมองไม่เห็นเป็นพระ จึงไม่รู้ว่าพระอะไรเป็นพระแบบไหน มารู้ตอนโตว่านั่นแหละครับพระ ตอนนั้นก็กำหนดจิตอีกครับอยากได้บุญใหญ่ๆ นึกว่าถ้าเค้ามีหล่อพระกันวันไหนให้ได้หล่อด้วย วันไหนโรงหล่อมีหล่อพระพอใกล้จะเช้าก็จะฝันเห็นพระ แล้วก็จะวิ่งจากบ้านไปหล่อพระ แรกๆก็ไปจับสายสิญจน์ต่อไปก็หาแผ่นทองเหลือง,เงิน,นาก,ทองคำมาหล่อ จนปัจจุบันพัฒนาพิมพ์พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ และคาถาเงินล้านปั๊มลงบนแผ่นทองเหลืองเพื่อใช้หล่อพระครับ จากเหตุการณ์นี้ทำให้ได้หล่อพระจนนับจำนวนไม่ได้เลยครับ หล่อกัน 2-3 วันครั้ง บางที่ก็หลายสิบองค์ในคราวเดียวกัน เวลาผ่านมาสิบกว่าปีความฝันเรื่องหล่อพระนี้ไม่เคยพลาดเลย ได้หล่อทุกครั้งที่ฝันเห็นพระ ที่สำคัญส่วนใหญ่ตอนนั้นวิ่งไปหล่อนะครับ ระยะทางน่าจะ 10 กม.ขากลับขึ้นรถสองแถวกลับ ทันไปเรียนทุกครั้งครับ

อภิญญา · #5 02-05-09, 14:45

พอท่านเริ่มโตขึ้นท่านเริ่มก็เดินทางไปหล่อพระตามที่ต่างๆ ตามที่ได้ทราบข่าวมา นั่งรถเมล์ไปบ้าง มอเตอไซด์รับจ้างบ้าง บางคราวเมื่อลงรถแล้วต้องเดินไปอีก 4-5 กม.ท่านก็ไป ท่านรักการหล่อพระเป็นชีวิตจิตใจ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่วัดบวรฯ สมเด็จพระสังฆราชท่านเป็นประธานหล่อพระทองคำ ท่านก็ไปแต่ความที่ยังเป็นเด็กใส่เสื้อยืดกางเกนยีนส์รองเท้าแตะ ก็เลยได้ไปอยู่ที่หลังๆ นึกน้อยใจตัวเองเหมือนกันที่เกิดมาบุญน้อย ต้องมาอยู่หลังๆมองอะไรก็ไม่ถนัดคนเยอะบังกันหมดเลย
คิดไปสักพักใหญ่มาก แดดมันส่องลงมาตรงเต้นท์ที่นั่งคนอยู่แถวหน้าค่อยทยอยหลบแดดหายไปทีละคนสองคน จนท่านที่นั่งแถวหลังกลายเป็นแถวหน้าไปอย่างอัตโนมัติ พอถึงเวลาหล่อพระคนก็ออกไปจับสายสิญจน์กันเราก็ไปอยู่ท้ายแถวสุดเลยคราวนี้ จิตตกลงไปอีกนิดมาอยู่หลังอีกแล้ว พอคิดได้ยังไม่ทันจบพนักงานชุดขาวที่ทำหน้าที่หล่อพระ ท่านก็เอาสายสิญจน์ที่เราจับเป็นคนสุดท้ายไปแตะกับองค์พระพอดีให้อัศจรรย์ใจอีกรอบ
การหล่อพระแบบนี้ท่านทำมาตลอด และท่านยังมีการสร้างพระจากวัตถุต่างๆด้วยครับ เช่น ไม้หอม,เพชรน้ำค้าง,ทับทิม,มรกต,ไพลิน,บุษราคัม ฯลฯ ที่นึกได้และยังไม่ได้สร้างก็คือจากเพชร กะว่าจะรอจังหวะสร้างอยู่ ไปๆมาๆท่านได้ยินมาว่าแก้วมณีนี่ดีกว่าเพชรอีก จึงตั้งใจจะสร้างจากแก้วมณี(แก้วที่มีแสงสว่างในตัวเอง) และก็ต่อมาอีกท่านเริ่มรู้จักนิพพาน และก็รู้ว่าแก้วมณีโชติ
เป็นแก้วที่ดีที่สุด มีเฉพาะพระนิพพานที่เดียว ทำไงท่านก็ต้องหาทางสร้างต่อไปอะครับ ด้วยความประสงค์ในพุทธบูชาฯอันแรงกล้า

อภิญญา · #6 03-05-09, 10:45

ย้อนกลับไปนิดนะครับ สมัยท่านเด็กๆพอจำความได้ท่านก็อ่านหนังสือได้เลยครับ หนังสือส่วนใหญ่ที่พบในชั้นหนังสือที่บ้านหรือห้องสมุดโดยปกติท่านก็หยิบได้ 2 เล่มนี้ครับ ประวัติหลวงพ่อปานกับกรรมฐาน 40 ท่านเห็นหนังสือหลวงพ่อปาน มีรูปหลวงพ่อปานท่านก็จำได้ ว่าครั้งหนึ่งท่านเคยฝันว่าพบหลวงพ่อปาน ในร้านขายอาหารในตลาด หลวงพ่อปานท่านมานั่งอยู่ใกล้ๆแล้วก็หยิบไม้แบดของท่านไปวางตาลปัตรพระไว้แทน ท่านวิ่งตามหลวงพ่อปานไปบอกหลวงพ่อปานว่าท่านหยิบของไปผิด หลวงพ่อปานท่านหันมายิ้มและชวนไปบวช ท่านก็ตอบไปว่ายังไม่พร้อม เมื่อพร้อมแล้วจักไปครับ (สมัยนั้นตอนฝันท่านยังไม่รู้จักว่าเป็นหลวงพ่อปานจนมาพบรูปท่าน) ตอนนั้นท่านชอบอ่านหนังสือหลวงพ่อปานมาก ตอนอ่านจำได้แต่เพียงว่าหลวงพ่อเล่าเรื่องอะไรถึงไหนท่านก็ยืนอยู่ในภาพนั้นใกล้กับหลวงพ่อตลอดอะครับ

อภิญญา · #7 07-05-09, 12:19

พบผีข้างบ้าน ผีนี้ท่านพบตอนสมัยเรียน ม.ต้น ท่านเรียกว่าผีสะระแหน่ เรื่องมันก็มีอยู่ว่า ตอนเย็นท่านไปขุดดินที่ข้างบ้านมาปลูกต้นสะระแหน่ พอตอนนอนท่านก็ฝันว่าหัวค่ำวันนั้นท่านกำลังนั่งดูทีวีอยู่ชั้นบนคนเดียว ก็มีผีผู้ชายเข้ามาทับบนร่างท่าน ท่านรู้สึกอึดอัดขยับตัวไม่ได้ตกใจภาวนาพุทโธ ผีกระเด็นออกจากท่านไปเลย ผีท่านแจ้งว่าเมื่อเย็นไปเหยียบบนหัวท่าน ผีท่านโกรธเลยมาเข้าสิงหวังจะให้คนรู้และไปขุดเอากระดูกขึ้นมาทำบุญจะได้ไปผุดไปเกิด ท่านกลัวมากก็บอกผีไปว่าจะทำบุญไปให้ผีไม่ยอม พาท่านลากไปดูที่จนได้ ท่านพยายามเรียกใครก็ไม่มีใครสนใจนั่งทำงานนั่งคุยกันเฉยเรย พาไปจนถึงที่แล้วผีท่านก็ทำภาพให้ดูสมัยก่อนโดนฆ่าตายเค้าฝังศพเอาไว้ตรงที่ท่านไปขุดดินพอดีเลย ให้ขุดเสร็จภายใน 3 วัน ถ้าเกิน 3 วัน เห็นผีจากที่อื่นเดินมาเต็มไปหมดเลย ถึงตอนนี้ก็ตกใจตื่น กลัวมากเล่าให้คุณป้าฟังท่านก็จัดการเลย จำได้ว่าท่านพาไปถามหลวงปู่วงศ์(ตอนนั้นท่านมาโปรดญาติโยมที่วัดนอกครับ) และก็มีพระอีกท่านหนึ่งมาที่บ้าน ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ตลอดเป็นเวลาหลายปีครับ (ท่านเล่าว่าในบริเวณนั้นมีสมบัติฝังอยู่ คนที่ตายมาหานี่เป็นลูกน้องเขา เวลานั้นที่มาได้เพราะเจ้านายเขาไม่อยู่ เจ้านายท่านแจ้งมาว่าอย่าไปยุ่งกับเขา) เรื่องก็มีเท่านี้เองไม่รู้อะไรอีกเลย ฝันคราวนี้มีความมั่นใจในพุทโธมาก และเพิ่งรู้ว่าไม่ได้เปิดปากคุยกันกะผีอะ

อภิญญา · #8 14-05-09, 22:08

หลังจากท่านฝันคราวก่อนแล้ว ทีนี้ก็เริ่มเป็นประจำแล้วครับ เอาที่พอจำได้เล่าสู่กันฟังแบบขำๆนะครับ มีอยู่คืนหนึ่งท่านฝันว่านั่งดูทีวีอยู่ตอนหัวค่ำ ท่านมีความรู้สึกว่าจะมีผีมาหาจึงเข้าไปแอบใต้หิ้งพระ ผีก็ไม่เข้ามา แต่คิดในใจว่าถ้าเป็นอยู่อย่างนี้ทั้งคืนคงไม่ไหว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดท่านก็จัดการเอาเบี้ยแก้มากำไว้ในมือแล้วเดินออกจากหิ้งพระไปกลางห้อง สักครู่เบี้ยแก้หลายตัวที่อยู่ในมือมันเกิดสั่นได้ สักพักก็แตก ตกใจกลัวมากวิ่งไม่ทันกลับไปที่หิ้งพระ ผีเขาตามเข้ามาเกือบจะถึงตัวอยู่แล้ว พระหลวงปู่แหวนท่านเปล่งแสงออกมาเค้าเลยไม่ตามเข้ามา ท่านเป็นผีผู้หญิงแต่งตัวแบบโบราณสวยมาก แจ้งมาว่าท่านมากันหลายคนมาขอส้มตามที่บอกจะให้ ท่านก็งงไม่รู้สัญญาไปตอนไหน จึงบอกท่านไปว่าจะใส่บาตรไปให้ ท่านก็กลับกัน หลังจากนั้นท่านก็ทยอยใส่บาตรไปให้จนครบ 200 ลูก(ในระหว่างนี้ท่านไม่ทานส้มเลยจนของที่ให้เขาครบ)

อภิญญา · #9 25-05-09, 10:58

หลายปีผ่านไป มีอยู่คราวหนึ่งท่านได้ส่งเงินไปร่วมสร้างพระบรมธาตุเจดีย์อุณาโลม ที่วัดถ้ำองจุ จ.กาญจนบุรี ต่อมาทางวัดมีใบฏีกามาที่บ้านแจ้งให้ทราบว่าบัดนี้พระบรมธาตุเจดีย์ที่ได้ส่งปัจจัยไปร่วมสร้างจะทำการบรรจุพระบรมธาตุ,พระธาตุ,พระพุทธรูป ฯลฯ ท่านจึงชักชวนเพื่อนไปได้มา 1 ท่าน ก็ออกเดินทางกันแต่เช้ามืดเลยครับ ไปถึงกาญจนบุรีเวลาเช้าประมาณ 7 โมงเช้า ถามชาวบ้านไปเรื่อยๆ จนพบรถที่เดินทางไปศรีสวัสดิ์ได้ครับ เป็นรถสองแถวขนาดใหญ่ วันหนึ่งมีไปเที่ยวเดียวกลับเที่ยวเดียวครับ เราออกเดินทางจากกาญจนบุรีถึงศรีสวัสดิ์จุดหมายปลายทางก็ใกล้ค่ำพอดี เล่นเอางงกันไปหลายยก เดินทางจากกรุงเทพฯไปกาญจนบุรีไม่เกิน 2 ชม. จากอำเภอเมืองกาญฯ ไปอำเภอศรีสวัสดิ์ไหงปาเข้าไปเป็นวัน โชคดีที่เตรียมเสบียงมาเรียบร้อย เป็นครั้งแรกที่ท่านได้ไปนั่งบนหลังคารถกันสนุกดีมากครับ ถึงวัดแล้วคนมาทำบุญกันเยอะมากท่านหาที่พักกันเอง แล้วก็เตรียมตัวเดินขึ้นถ้ำองจุกันครับ ตอนนี้ก็เหมือนเดิมครับไม่รู้จักใคร มีอะไรก็ทำตามเค้าไป ท่านหาที่นั่งได้ใกล้ๆแท่นพระประธานก็นั่งสวดมนต์ทำสมาธิกันไป หลับกันไปบ้างจนเช้าครับ
เพิ่งมารู้ว่าชาวบ้านที่นี่ส่วนใหญ่เป็นกะเหรี่ยง ท่านสวดมนต์ภาษากะเหรี่ยงเพราะมาก ไม่เคยฟังที่ไหนมาก่อน บางส่วนของท่านที่มาทำบุญก็เก็บพระธาตุในถ้ำ ขอเอาจากหลวงพ่อบ้าง ที่เห็นส่วนใหญ่เป็นพระธาตุพระสีวลี จนได้เวลาบรรจุพระบรมธาตุฯ ท่านก็ออกไปรวมกันบริเวณพระบรมธาตุเจดีย์ ในระหว่างสวดมนต์บรรจุพระบรมธาตุนั้น ท่านก็มีความรู้สึกได้ยินเสียงว่าที่นี่ก็คือ "ที่สุดขอบฟ้า" ที่ท่านได้อธิษฐานมาในสมัยเด็กๆครับ

อภิญญา · #10 05-06-09, 13:33

ตอนนี้ท่านก็เริ่มกลับไปทบทวนความฝันตอนสมัยเด็กๆที่พอยังจำความได้ก็รู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องไม่ธรรมดา พอกลับมาถึงบ้านท่านก็ตรวจดูแผนที่ที่ตั้งของบ้านกลับของวัดก็ตรงกลับในความฝันพอดี คืออยู่ในทิศที่ตรงกันข้ามและเป็นทางที่ท่านมองไปจนสุดสายตาและได้อธิษฐานไว้ครับ
ตอนนี้ท่านก็อยากจะพิสูจน์เรื่องในความฝันต่อ จึงได้อธิษฐานขอให้พบคนที่ลอยขึ้นมาเหนือน้ำด้วยกันถ้าหากฝันนี้จะเป็นจริง หลายปีผ่านไปท่านก็ได้พบจนได้ครับ พบโดยบังเอิญในช่วงเดือนเกิดของท่านครับ หลายคนที่มารวมกันมีวันเดือนปีเกิดเดียวกัน หรือใกล้กันมากๆครับ ไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนท่านจึงคิดว่าถ้าอย่างนั้นคนที่มารวมกันโดยไม่ได้นัดหมายนี่น่าจะมีอะไรบางอย่างที่คล้ายกัน ท่านจึงได้ทำการทดลองโดยไม่บอกใคร เริ่มจากการอธิษฐานบางอย่างร่วมกัน แล้วมันก็เป็นจริงทุกครั้ง ท่านรู้สึกว่ามันไม่ธรรมดาแต่ก็ยังไม่บอกใคร และก็ยังไม่มีใครสงสัยอะไร จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆทุกคนเริ่มสงสัยในสิ่งที่นึกว่าทำไมมันบังเอิญเหลือเกิน และวันที่ทุกคนจะรู้ความจริงก็มาถึงครับ